06. 04. 2017.
IGK – KBSA Saopćenje povodom nehumanog podizanja spomen krsta na brdu Grad, Višegrad
U ime istraživača genocida, u ime žrtava i svjedoka agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu i genocida nad njenim građanima, posebno Bošnjacima i u ime mnogih Amerikanaca i Kanađana, prijatelja istine o zločinima agresije i genocida u Bosni i Hercegovini i pravde za žrtve tih strašnih zločina, najoštrije osuđujemo najavljeno barbarsko podizanje spomen krsta na brdu Grad u Višegradu u znak sjećanja na ruske dobrovoljce koji su se tokom agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu borili u redovima vojske bosanskih Srba, vojske koja je presudom Međunarodnog suda pravde osuđena za genocid. Smatramo ovaj gnusni, anticivilizacijski, sramni, nečasni i neprimjereni čin od strane institucije osuđene za genocid od strane vrhovnog pravnog aotoriteta u svijetu na dan početka agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu novim atakom na istinu i pravdu o zločinima u Bosni i Hercegovini, novim prekrajanjem naučnih, historijskih i sudskih činjenica o zločinima u Bosni i Hercegovini, novim atakom na žrtve tih zločina i na kraju novim atakom na državu Bosnu i Hercegovinu.
Ovim putem informišemo javnost na nečasnu ulogu u agresiji na Republiku Bosnu i Hercegovinu koju su imali ruski dobrovoljci. Prema podacima članova Internacionalnog ekspertnog tima Instituta za istraživanje genocida Kanada više od 600 ruskih dobrovoljaca se borilo na strani agresora na Bosnu i Hercegovinu. Jedan broj pripadnika ruskog bataljona po završetku služenja u mirovnoj misiji vratili su se u Bosnu i Hercegovinu kako bi se priključili Ruskoj dobrovoljačkoj gardi. Tako je Aleksandar Škrabov poslije služenja u mirovnoj misiju UNPROFOR-a se priključio Vojsci Republike Srpske koju je Međunarodni sud pravde osudio za genocid. Postoje brojni dokazi o zlodjelima ruskih dobrovoljaca u Međunarodnom krivičnom tribunala za bivšu Jugoslaviju, koji je 1999. godine od ruske vlade tražio izručenje ruskih dobrovoljca koji su ratovali protiv države Bosne i Hercegovine na osnovu sumnje da su počinili ratni zločin. Kao što je poznato, ni jedan od njih nije izručen. Angažiranjem plaćenika za Vojsku Republike Srpske bavila se specijalizirana agencija u Beogradu, kojom je rukovodio Vojislav Šešelj, što u knjizi “Agresija na BiH” potvrđuje i akademik Smail Čekić, iz Instituta za istraživanje zločina protiv čovječnosti, Univerziteta u Sarajevu. Enrike Bernales Balesteros, izvjestilac generalnog sekretara UN-a, otkrio je 1994. da su ruski plaćenici u JNA bili već 1991. registrovani na Palama. Mate Granić, tadašnji ministar vanjskih poslova Hrvatske, u junu 1995. uputio je Balesterosu dodatak na ovaj izvještaj u kojem navodi i to da je Aleksandar Škrabov, pošto je završio mandat u UNPROFOR-u, postao komandant ruskim plaćenicima u Vojsci Republike Srpske. Tokom ceremonije posjete Karadžića 1993. tini, gdje ga je dočekao premijer Andreas Papandreu, ovaj ratni zločinac je izrekao rečenicu koju mnogi pamte: “Svi nam govore da spustimo oružije zato što smo sami. Ali mi kažemo ne, mi nismo sami. Mi imamo Boga i Ruse i Grke uz nas”. Milošević je u Hagu priznao da je znao za ruske ubice zvane kontraktnjiki. Andrej Sarov, ruski novinar, u knjizi “Nakon kiša” ističe da su u slanje ruskih dobrovoljaca na ratišta Bosni i Hercegovini uveliko bili upetljani ruski političari i parlament. Između ostalog, opisujući “Carske vukove” Sarov je naveo: “Tokom jedne bitke kod Višegrada poginulo je 25 Rusa. “Vukovi” su to skupo naplatili. Za svakog ubijenog dobrovoljca ubili su po 20 muslimana”. Vladimir Žirinovski, lider partije LDPR, također je u nekoliko ruskih gradova (Novgorod, Ekaterinburg) uspostavio punktove za upis i organizirano slanje ruskih dobrovoljaca. Finansiranje dolaženja ruskih dobrovoljaca na Balkan se odvijalo uglavnom putem panslavenski orijentiranih biznismena, zatim posredstvom jugoslavenskog poslanstva u Moskvi i srpskih vlasti u Beogradu.
Višegrad je imao ogromne ljudske i materjalne gubitke u agresiji i genocidu. Pretrpio je neviđeni barbarski agresivno genocidni atak na čovjeka i civlizaciju na ideju Bosne i Bosanski duh. Prema Međunarodnom krivičnom sudu za bivšu Jugoslaviju oko 3.000 Bošnjaka, među kojima 600 žena i 119 djece, ubijeno je u genocidu u Višegradu.
Podići spomen krst ruskim dobrovoljcima koji su bili u sastavu agresorsko genocidne institucije osuđene za genocid od strane Međunarodnog suda pravde je očigledan znak nastavka agresije i genocida drugim sredstvima na Bosnu i Hercegovinu. Upotrebom gore navedenih činjenica o angažovanju ruskih zločinačkih dobrovoljaca tražićemo anagažovanje SAD i Kanade i cijelog antifašističkog svijeta na akciju za sprečavanje ovog gnusnog ponižavanja žrtava genocida, ponižavanja istine i pravde. Istovremeno od državnih organa Bosne i Hercegovine tražimo hitnu akciju i kažnjavanje svih onih koji su učestvovali u ovaj sramnoj akciji zbog koje je ponižena časna bosanskohercegovačka zemlja.
Na kraju od Viskog predstavnika Valentina Inzka tražimo hitnu i bezkompromisnu akciju protiv barbarske provokacije koja najozbiljnije narušava mir, stabilnost, suživot i suverenitet, teritorijalni
integritet i politički subjektivitet Bosne i Hercegovine.
Mi poštujemo svačije pravo na vjerska obilježja ali je ovo obična provokacija građanima Višegrada i Bosne i Hercegovine. Križevi, krstovi, i polumjeseći pripadaju crkvama i džamijama a ne na brdima sa kojih su ubijani građani Bosne i Hercegovine.
Institut za istraživanje genocida, Kanada {IGK}
Kongres Bošnjaka Sjeverne Amerike {KBSA}
