Predsjednik entiteta Rs Milorad Dodik sastao se danas u Podgorici sa predsjednikom Skupštine Crne Gore Andrijom Mandićem.
Mandić je rekao da je sporazum o specijalnim vezama, koji mu je Dodik danas predstvio, u skladu sa Dejtonskim sporazumom i da će sa koalicionim partnerima otvoriti dijalog i predočiti im ono što je predloženo sporazumom. Republika srpska iskazuje želju da gradi specijalne odnose sa Crnom Gorom i mislim da to nije na štetu nijednog građanina Crne Gore, – rekao je on.
Sporazum o specijalnim vezama entieta Rs i Crne Gore je antiustavan, antbosanski, antidržavni i antievropski potez koji traži hitnu reakciju. Brutalan udar na državu BiH zahtijeva jednako brutalan odgovor i reakciju međunarodnodne zajednice predvođe Sjedinjenim Američkim Državama, Kanade, Ureda visokog predstavnika i Evropske unije. Sve ispod toga bilo bi saučesništvo, s predumišljajem ili ne, nije ni bitno, u nastojanjima da se razbije BiH.
Mandiću poručujemo da je nauka dokazala nedvosmislenu umješanost Crne Gore u agresiji na Republiku BiH.
Politička ideologija i djelovanje režima u Crnoj Gori (čija je metonimija bio trijumvirat Momir Bulatović – Milo Đukanović i Svetozar Marović), prema agresiji na BiH (1992-1995) bili su, dominantno, kompatibilni sa doktrinom i praksom režima u Srbiji Slobodana Miloševića. Vladajuće garniture u Srbiji i Crnoj Gori, bili su saučesnici i saizvršioci ratne agresije na BiH (1992-1995), izvedene u cilju pokušaja stvaranja Velike Srbije. Vlast u Crnoj Gori bila je u podređenom položaju u odnosu na beogradski centar vlasti i moći, koji je imao i presudni uticaj u političkoj, vojnoj i drugoj aktivnosti na nivou tzv. „moderne federacije“- Srbije i Crne Gore. One su tvorile međunarodno nepriznatu i izolovanu „SRJ“, koja je stvorena na nelegalan i sa stanovišta legitimiteta vrlo sporan način. U toj državnoj tvorevini, Crna Gora je samo nominalno, deklarativno i normativno, ali ne i stvarno, bila „ravnopravna“.
U to doba, njena republička vlast uglavnom je, bez značajnijih otpora, vazalski, slijedila odluke i postupke svog jačeg partnera iz Beograda. U njima je, dakako, oligarhija u Crnoj Gori, sama učestvovala i ona ne može izbjeći historijsku odgovornost za vlastiti, dobrovoljni ili iz straha, irelevanto je, sužanjski odnos prema „velikom bratu“, kojega je idejno i praktički, politički i operativno slijedila, piše u saopćenju Instituta za istrazivanje genocida Kanada.
