- 11. 2021.
IGK: Saopćenje
Još jedna pobjeda istine o genocidu u Srebrenici i pravde za žrtve genocida.
Autorica Lidija Dimkovska se izvinula za upotrebu riječi masakr, umjesto genocid.
Prije nekoliko dana Emir Ramić direktor Instituta za istraživanje genocida Kanda i Zečir Ramičilović, član Internacionalnog ekspertnog tima Instituta za istraživanje genocida Kanda i zastupnik iz reda bošnjačkog naroda u Skupštini Republike Sjeverne Makedonije uputili su javni odgovor Lidiji Dimkovska, autorici teksta ‘Jugoslavija u mom životu, moj život u Jugoslaviji u 10 tačaka’, objavljenog 27. 10. 2021. godine na portalu Nomad.ba.
Između ostalog autorica u tekstu piše: U Strazburu 1995. godine, negde u vreme masakra u Srebrenici, desilo se čudno okupljanje na koje sam bila pozvana zajedno sa još mladih Jugoslovena, rođenih u sedamdesetim”.
U javnom odgovoru autorici stoji između ostalog: ”Upotrebe neadekvatne riječi „masakr“ znači negiranje genocida u Srebrenici. Jer u Srebrenici nije bio masakr. U Srebrenici je bio genocid. Genocid u Srebrenici nije stvar ničijeg misljenja. To je sudski dokazana i priznata činjenica Međunarodnog suda pravde i Međunarodnog krivičnog tribunala za bivšu Jugoslaviju. Upotreba riječi masakr negira sudsku, naučnu i historijsku činjenicu o jedinom, pravno dokazanom genocidu poslije holokausta u Evropi. Negiranje genocida blokira mogućnost pravde, istine i oporavka i negira budućnost za preživjele žrtve. Negiranje genocida i srpski nacionalizam, koji se sve do sada nisu kažnjavali, pokazali su se kao otrovna kombinacija koja je napravila novu fazu negiranja poznatu kao trijumfalizam: trijumfalizmom se slave genocidna zvjerstva”. Na kraju pisma Instituta za istraživanje genocida zatraženo je od autorice Lidije Dimkovske da se javno izvine žrtvama genocida u Srebrenici, posebno Majkama Srebrenice kao minimum ljudskosti koje autorica treba javno pokazati.
Autorica Lidija Dimkovska je poslala sljedeću poruku Institutu za istraživanje genocida Kanada:
“Nkada nisam negirala genocida u Srebrenici i ako bi pročitali moja djela vidjeli bi da je tako. Srebrenica je rana u mom životu i prisutna i u mojoj literaturi. To je jasno i iz eseja koji ste pročitali i komentirali. Rječ masakr je svirepo ubistvo ljudi kojeg apsolutno ne odobravam. Ako Vam toliko smeta riječ masakr onda se izvinjavam zbog toga. Ali mora da znate da koristim u mojim djelima i riječ genocid, ali u eseju mislim da je riječ masakr u svom suštinskom smislu bio isto tako jak i jasan. Iz koneksta bi morali shvatiti da ga potpuno osuđujem”.
Institut za istraživanje genocida Kanada
Институт за истражување на геноцидот Канада:
Уште една победа на вистината за геноцидот во Сребреница и правдата за жртвите на геноцидот.
Писателката Лидија Димковска се извини за употребата на зборот масакр, наместо геноцид
Пред неколку дена Емир Рамиќ, директор на Институтот за истражување на геноцидот Канада и Зеќир Рамчиловиќ, член на Интернационалниот експертски тим на Институтот и пратеник од редот на Бошњаците во Собранието на Република Северна Македонија упатија јавна реакција до Лидија Димковска, авторка на текстот: „Југославија во мојот живот, мојот живот во Југославија во 10 точки”, објавен на 27. 10. 2021. година на порталот: Nomad.ba
Помеѓу останатото авторката во текстот пишува: „Во Стразбур 1995 година, некаде во времето на масакрот во Сребреница, се случи чудно собирање на кое бев повикана заедно со други млади Југословени, родени во седумдесетите.“
Во реакцијата помеѓу другото стои: “Употребата на несоодветниот збор „масакр“ означува негирање на геноцидот во Сребреница. Бидејќи во Сребреница не беше масакр. Во Сребреница беше геноцид. Геноцидот во Сребреница не е работа на нечие мислење. Тоа е судски докажан и признаен факт на Меѓународниот суд за правда и Меѓународниот кривичен суд за поранешна Југославија.
Употребата на зборот масакр го негира судскиот, научниот и историскиот факт за единствениот правно докажан геноцид по Холокаустот во Европа. Негирање на геноцидот ја блокира можноста за правда, вистина и закрепнување, ја негира иднината за преживенаите жртви. Негирање на геноциодт и српскиот национализам, кој се до сега не бил казнуван, се покажаа како отровна комбинација која ја создаде новата фаза во негирањето на геноцидот позната како триумфализам: со триумфализмот се слават геноцидните ѕверства”.
На крајот од реакцијата Институтот за истражување на геноцидот побарано е од авторката Лидија Димковска јавно да им се извини на жртвите на геноцидот во Сребреница, посебно на Мајките од Сребреница како минимум човечност кој авторката треба јавно да го покаже.
Авторката Лидија Димковска до Институтот за истражување на геноцидот ја испрати следната порака:
“Никогаш не го негирав геноцидот во Сребреница и доколку ги прочитате моите дела ќе видите дека е така. Сребреница е рана во мојот живот и присутна е и во мојата литература. Тоа е јасно и од есејот кој го прочитавте и коментиравте. Зборот масакр е свирепо убиство на луѓе кое апсолутно не го одобрувам. Ако толку ви пречи зборот масакр тогаш се извинувам поради тоа. Но, мора да знаете дека во моите дела го користам и зборот геноцид, но во есејот мислам дека зборот масакр во суштинска смисла бил исто така силен и јасен. Од контекстот мора да разберете дека потполно го осудувам”.
Институт за истражување на геноцидот Канада
http://instituteforgenocide.org/bs/jos-jedna-pobjeda-istine-o-genocidu-u-srebrenici-i-pravde-za-zrtve-genocida/
