Povodom 1. marta – Dana nezavisnosti BiH

DNBIH3

27. 02. 2015.

Povodom 1. marta – Dana nezavisnosti Bosne i Hercegovine

Prvi mart je prelomni historijski trenutak savremene Bosne i Hercegovine jer potvrđuje bosanskohercegovačko državno, pravno, političko i društveno trajanje i uzdizanje. Ovo je historijska činjenica koja je naučno i društveno verificirana. Činom nezavisnosti Bosna i Hercegovina se u formi nezavisne države politički reuspostavila. Tog dana je više od 64 posto građana Bosne i Hercegovine potvrdno odgovorilo na referendumsko pitanje “Da li ste za suverenu i nezavisnu Bosnu i Hercegovinu, državu ravnopravnih građana, naroda?” Referendum za nezavisnost Bosne i Hercegovine održan je na preporuku Arbitražne komisije međunarodne konferencije o Jugoslaviji u završnoj fazi disolucije bivše Jugoslavije. Zato se demokratska narav čina stjecanja nezavisnosti kao i karakter cjelokupne procedure –demokratski referendum – ni na koji način ne može delegitimirati.

Referendumom za suverenost i nezavisnost Bosne i Hercegovine su potvrđeni njena državnost, samostalnost i nezavisnost kao većinsko političko opredjeljenje građana Bosne i Hercegovine. Referendumskim izglasavanjem Bosna i Hercegovina je prvi put poslije 1463. godine povratila i ostvarila svoj puni državni kapacitet. Činom referenduma i prijema u Ujedinjene Nacije 6. aprila 1992. ona je konačno postala država u punom obimu značenja tog pojma.

Taj historijski datum i naučno verificiranu činjenicu, vlasti manjeg entiteta još ne prihvataju. Ali značaj ovog historijskog datuma i verificirane činjenice daleko prevazilazi dnevnu antibosanskohercegovačku politiku. Historijska i verficirana činjenica je da je Bosna i Hercegovina tim danom postala članica međunarodne zajednice, internacionalno priznata 177. članica Ujedinjeih Nacija. To je nepobitna stvarnost s kojom antibosanskohercegovačka politika mora računati, jer se ta pravna stvarnost ne može dovesti u pitanje.

Prvi mart je i krucijalni dan za Bosnu i Hercegovinu jer su referendumom stvoreni preduvjeti za međunarodno priznanje državnog suvereniteta i političke nezavisnosti Bosne i Hercegovine, suvereniteta, teritorijalnog integriteta i državno, pravno, političkog kontinuiteta koji omogučuju egzistenciju največih bosanskohercegovačkih vrednota Ideje Bosne i Bosanskog duha. I baš na te vrednote, koje su stotinama godina utemeljivale Bosnu i Hercegovinu, koje su stotinama godina hranjene iz bosanskohercegovačke historije, tradicije, kulture, odmah poslije međunarodnog priznanja, izvršena je agresije i genocid. Strategija agresvno genocidnog zla udarila je na simbol bosanskohercegovačkog trajanja i uzdizanja, na bosanskohercegovačke čuvare. To se ne smije i neće zaboraviti. To se mora i hoće pamtiti u ime života bosanskohercegovačkih vrednota. Obnova vjere u te vrednote je strateški cilj svih onih koji poštuju državu Bosnu i Hercegovinu.

Samo slobodan čovjek, građanin, svojom uutrašnjom energijom može doći do te vjere. Ali Bosna i Hercegovina još nema državnih garancija za svoju slobodu. Gdje postoji strah nema slobode. Gdje se ne može govoriti svojim maternjim jezikom nema demokratije, ljudskih prava i sloboda. Dok se Bosna i Hercegovina progoni zbog svojih vrednota, dok Bosna i Hercegovina još traga za istinom i pravdom, dok Bosna i Hercegovina još broji svoje mrtve i traži nestale u znak poštovanja prema svima onima koji su prepoznali značaj nezavisnosti i suvereniteta države i dali svoj glas za nezavisnost i budućnost, dužni smo graditi demokratsku, jedinstvenu državu Bosnu i Hercegovinu, dužni smo obilježavati Dan nezavisnosti, dužni smo se boriti protiv stratega i ideologija zla.

Dužni smo vratiti državu i politički sistem u legalno stanje koje je poremećeno agresijom i genocidom. To je naš strateški cilj i on je najteži zadatak koji stoji pred nama. Ovo je pravni i politički zahtjev i on se rješava u okviru prava i politike. Politika samo može biti pomoć pravu, ali ne smije ga totalno odrediti ili devalvirati. Pravni sistem Bosne i Hercegovine tokom agresije i genocida je nezakonito odstranjen i suspendiran. Nametnuto je ratnim sredstvima novo stanje u kojem je država podijeljena na dva entiteta. To je osnov ilegalnog stanja u kojem živimo od 1995. godine. Stanje je po svome sadržaju apsolutno antibosanskohercegovačko. Ovim je procesom Republika Bosna i Hercegovina potisnuta i cjelokupna država je dovedena u ilegalno stanje.

Nauka ne smije dopustiti da se historijske činjenice o agresiji i genocidu potisnu. Ne može se agresijom i genocidom pola Bosne i Hercegovine pretvoriti u “srpsku zemlju“ i administrativnom entitetu dati ime „republika srpska“, a oduzeti prefiks Republika državi Bosni i Hercegovini. Tu se pokušava nametnuti stanje agresijom i genocidom dostignuto i na internacionalnoj konferenciji podmetnuto kao prihvatljivo i kao realnost koju moramo prihvatiti. Ne može se ratnim sredstvim Bosna i Hercegovina podijeliti i da to bude pravno prihvatljivo, jer je zločinom nametnuto. Dakle, velikosrpski i velikohrvatski projekti moraju biti sankcionirani, kao i oni koji su ih izvršavali na privremeno okupiranoj teritoriji Republike Bosne i Hercegovine. Uz sve to, velikosrbi i velikohrvati pokušavaju i dalje disciplinirati Bošnjake i prisiliti ih da prihvate i poštuju „realnosti“ koje su stvorene genocidom i agresijom. Iza ovih procesa je vidljiv antibosanskohercegovački i posebno antibošnjački „stav“ kojim se Bošnjaci dijele, dovode u zablude, optužuju jedni druge, upadaju u bespotrebne svađe. Ne smijemo i nećemo pristati na to da se agresijom i genocidom može praviti država i da se onda to prizna kao realno stanje.

Bosanskohercegovačka, posebno bošnjačka politika ne može zaokružiti vlastito političko mišljenje bez koncepta o bosanskohercegovačkim, posebno bošnjačkim građanima u dijaspori. S njima se mora ostvariti kontakt na razini državnih institucija. Tek će ozbiljna institucionalna saradnja otvoriti prostor za intelektualne aranžmane vrhunskih ljudi iz dijaspore. Bosanskohercegovačka posebno bošnjačka politika mora uvažiti ovaj potencijal. Dijaspora ne može zamijeniti rad građana u Bosni i Hercegovini, ali može značajno doprinijeti kvalitetu i brzini neophodnih promjena u bosanskohercegovačkoj državi i društvu i suprostaviti se antibosanskohercegovačkoj politici i strategiji.

Oni koji poštuju jedinstvenu, suverenu, nezavisnu, demokratsku Bosnu i Hercegovinu, oni koji priznaju historijske rezultate referenduma iz 1992. godine, oni koji priznaju naučno verificiranu činjenicu da je Bosna i Hercegovina priznata tada kao nezavisna država, treba da se osjećaju počastvovano zbog historijske činjenice da pripadaju generaciji utemeljitelja nezavisne države Bosne i Hercegovine. Ostale koji rečeno negiraju nećemo moliti, već poručiti Dan nezavisnosti je bio jeste i vječno će ostati simbol bosanskohercegovačkog državnog i društvenog trajanja i uzdizanja. Slavili ga ili ne Bosna i Hercegovina je nezavisna država koja kao takva postoji.

Profesor Emir Ramić
Direktor Instituta za istraživanje genocida, Kanada