Ubijanje Sarajeva i Sarajlija – genocid, kulturocid, ekocid, etnocid, urbicid, elitocid
Opsada je trajala tri godine (05. april 1992. – 26. februar 1996). Najveći broj ispaljenih granata od 3.777, što iznosi svake minute između 2 i 3 granate, postignut je 2. jula 1993. godine, a najveći broj porušenih kuća u jednom mjesecu od 35.000 od topova i tenkova Jugoslavenske armije, dostignut je u septembru 1993. godine, odmah po izboru generala Momčila Perišića za načelnika Generalštaba. Rat protiv Bosne i Hercegovine, koja je bila centar antifašističkog otpora u Evropi i bivšoj kraljevskoj Jugoslaviji tokom Drugog svjetskog rata i njene multietničke prijestonice Sarajeva, nazvane „Evropski, odnosno Balkanski Jeruzalem“, započeo je sa zauzimanjem međunarodnog aerodroma na periferiji Sarajeva u naselju Ilidža od strane “de facto” srpske Jugoslavenske armije u noći sa 4. na 5. april 1992. godine i završio se sa svirepom i genocidnom opsadom Sarajeva od 1.425 dana. To je bila jedna od najdužih opsada u historiji ratovanja ljudske civilizacije / anticivilizaje. Zračni most za podršku stotinama hiljada opkoljenih ljudi trajao je duže od Berlinskog zračnog mosta (1950), koji nije imao smrtnih gubitaka. Za vrijeme „Opsade“, tokom 44 mjeseca, na grad je ispaljeno 50.000 tona eksplozivnih i zapaljivih granata. Granate su napravile ogromnu štetu, a najveću štetu su pretrpjeli civilni, kulturni i vjerski objekti. Preko polovine svih stanbenih objekata u Sarajevu je uništeno ili oštećeno. Tome razaranju takođe pripadaju bolnice, industrijske zgrade, pošte i baze Ujedinjenih Nacija. Medju njima je bila i Vijećnica koja je izgorjela sa Narodnom i Univerzitetskom bibliotekom (1992), sa milionima nenadoknadivih djela literature i kulture., sa ciljem da se zametne svaki kulturni trag o prahistorijskom i historijskom postojanju.
Vise: Ubijanje Sarajeva i Sarajlija