VELIČANJE I NEGIRANJE GENOCIDA U GRČKOJ
Armin Čusto, Član Internacionalnog ekspertnog tima Indtituta za istraživanje zločina genocida Kanada
Sa stanovišta naučne literature koja se bavi definisanjem i istraživanjem krivičnog djela genocida, genocid predstavlja najteži zločin protiv čovječnosti ili zločin nad zločinima koji ima za cilj da se u potpunosti ili djelimično uništi (istrijebi) određena nacionana , vjerska, etnička ili rasna grupa. Genocid koji se desio u Drugom svjetskom ratu, genocid u Ruandi i Bosni i Hercegovini, ratni zločini, zločini protiv čovječnosti počinjeni na “Dalekom istoku” doveli su do formiranja nove grane prava, međunarodno krivično pravo. Presude koje su izrečene od strane Međunarodnog vojnog suda u Nirnbergu, Međunarodnog vojnog suda za Daleki istok, Međunarodnog krivičnog suda za Ruandu i Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju činili su predpostavku za formiranje grane navedene grane prava, kao posebne grane prava, a sve na osnovu sudske prakse gore navedenih sudova.
Nakon Drugog svjetskog rata kada je izvršen genocid nad Jevrejima i Bošnjacima (Bošnjaci su prvi narod nakon Jevreja koji je najviše istrijebljen u Drugom svjetskom ratu,
8, 1% bošnjačke populacije ubijeno), Romima i ostalim narodima, Međunarodna zajednica je nakon presuda izrečenim pred sudom u Nirnbergu rekla: “Nikad više da se desi genocid! Shodno navedenoj rečenici uslijedilo je donošenje Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju zločina genocida, koja je usvojena Rezolucijom III broj 260 od strane Generalne skupštine Ujedinjenih nacija, 09.decembra 1948. godine, a stupila je na snagu 12.januara 1951. godine. Međutim, 44 godine od stupanja na snagu navedene Konvencije, međunarodna zajednica, odnosno Ujedinjene nacije, kako krovna “svjetska kuća” u promociji i zaštiti ljudskih prava, dopustila je da se izvrši genocid u Bosni Hercegovini od strane države Srbije, njenog vojnog i političkog vrha kao i vojske i policije Republike Srpske.
Stalni Međunarodni sud u Haggu koji je nadležan da rješava odogovornost država za krivično djelo genocida, je na osnovu tužbe države Bosne i Hercegovine protiv Srbije i Crne Gore presudom utvrdio da je nad Bošnjacima u Srebrenici počinjen genocid sa potpunom odgovornošću Vojske Republike Srpske, a Srbija i Crna Gora, se u istoj presudi terete kao saučesnici koji nisu preduzeli nikave mjere s ciljem da se spriječi izvršenje genocida.
Na osnovu navedene presude mnoge evropske države su donijele rezolucije i zakone kojim osuđuju izvršenje genocida ali i njegovo negiranje, što su učinila i tijela Evropske unije svojim preporukama, odnosno rezolucijama. Evropski parlament je zločine u Srebrenici označio kao zločin genocida, isti parlament je donio i usvojio Rezoluciju kojom se obilježava sjećanje na sve žrtve genocida iz Srebrenice. Navedena preporuka ima za cilj da se institucionalno osudi krivično djelo genocida, da se više nikada i nikome ne ponovi, a da evropske države u svojim zakonodavstvima kroz zakonsku regulativu donosu propise o osudi genocida nad Bošnjacima Srebrenice, sjećanja na taj genocid, ali i sankcionisanju pojedinaca i grupa koje negiraju genocid.
Pored donošenja navedene Rezolucije, ali i usvajanja i posebnih zakona o zabrani negiranja genocida, danas na tlu Evrope kroz razne događaje imamo prisutno negiranje genocida nad Bošnjacima, sa strašnim parloma, kojima se vrijeđaju žrtve navedenog genocida.
Poseljedni primjer jeste fudbalska utakmica između Grčke i Bosne i Hercegovine , gdje su domaći navijači (Grci) na tribinama podigli transparent: “NOŽ-ŽICA-SREBENICA”. Ovakvo vrijeđanje države Bosne i Hercegovine, u kojoj se desio genocid, gdje je postojao plan da se njen narod Bošnjaci u potpunosti istrijebi sa tla Evrope, ne smije proći nekažnjeno od strane UEFA-e ali i tijela Evropske unije. Grčka kao članica Evropske unije svojim nečinjenjem da ukloni transparent kojim se vrijeđaju žrtve genocida u Srebrenici pokazala je svoj anticivilizacijski čin i time stala na stranu negatora genocida.
Naime, Grčka je morala biti svjesna činjenice poštivanja propisa i odluka tijela Evropske unije, koja je kao naddržavna organizacija zločine u Srebrenici kroz svoj parlament označila kao krivično djelo genocida, i da svako negiranje istog mora biti sankcionisano.
UEFA kao krovna kuća nogometa koja u svojim akcijama često promoviše zabranu mržnje, veličanje fašizma i njegovih ideja bi morala reagovati i kazniti Grčki nogometni savez, kao što je to uradila prema Hrvatskom nogometnom savezu, kada je na stadionu Poljudu u Splitu ali i i Italiji na stadionu San Siru došlo do uzvikivanja fašističkih parola od strane navijača Hrvatske.
Sinošnji transparent u Grčkoj ali i prijašnja vrijeđanja žrtava genocida u Bosni i Hercegovini, njihovih porodica predstavlja nama obavezu da se dalje borimo protiv svih negatora genocida, ali i potrebu da genocid nad Bošnjacima preraste u golobalni društveni fenomen kojeg neće niko i nikada negirati.